Korektor Zdrowia

Problemy polskiej ortopedii

Jednym z problemów polskiego systemu ochrony zdrowia jest ograniczony dostęp pacjentów do sprzętu ortopedycznego oraz środków pomocniczych.

Jednym z problemów polskiego systemu ochrony zdrowia jest ograniczony dostęp pacjentów do sprzętu ortopedycznego oraz środków pomocniczych. Bariery biurokratyczne i zbyt długa procedura oczekiwania na sprzęt ortopedyczny i środki pomocnicze skutkuje sprawiają, że pacjenci na sprzęt niezbędny na co dzień (ułatwiający lub wręcz umożliwiający samodzielną lokomocję) oczekują wiele miesięcy. Niski stopień refundacji, brak uregulowania prawnego w zakresie napraw sprzętu ortopedycznego oraz konieczność podniesienia standardu jakości w zakresie zaopatrzenia to kolejne problemy polskiej ortopedii. Specjaliści w dziedzinie ortopedii podkreślają także brak ośrodków zajmujących się zaopatrzeniem ortopedycznym przeznaczonych dla małych pacjentów. To, nad czym nie można przejść obojętnie to rosnący udział pacjenta w zakupie sprzętu ortopedycznego, podczas, gdy udział w refundacji NFZ sukcesywnie maleje.

Koszty protez kończyn dolnych w obecnej sytuacji właściwie pacjenci zmuszeni są pokrywać we własnym zakresie. Np. przy protezie podudzia tymczasowej refundacja NFZ wynosi 600 zł, kiedy koszt takiej protezy mieści się w zakresie 4500 – 7500 zł. Cena jest jeszcze wyższa w przypadku protezy podudzia ostatecznej, która wynosi ok. 7500zł, przy refundacji NFZ 1500 zł. Protezy uda osiągają ceny znacznie wyższe, i tak: proteza uda tymczasowa przy refundacji NFZ 1000zł kosztuje ok. 7500zł, z kolei cena minimalna protezy uda modularnej sięga 15 000 zł.

Więcej informacji na temat bolączek polskiej ortopedii znaleźć można w materiałach z Seminarium „Innowacje w ortopedii i terapii osteoporozy – ocena dostępności w Polsce” pod poniższym linkiem.